Welke factoren beïnvloeden de testresultaten van het myocardiale enzymprofiel Clinical Diagnostic Reagent Assay Kit

Myocardiale enzymspectrumdetectie is een belangrijk middel om myocardiaal letsel te evalueren. De detectie-indicatoren omvatten voornamelijk creatinekinase (CK) en het isoenzyme CK-MB, troponine (troponine I en troponine T), lactaatdehydrogenase (LDH), aspartaat aminotransferase (AST) en andere myocard-letselmarkers, zoals hart-typeren-bindende proteïne h-fabp. Deze biomarkers zullen verschillende graden van veranderingen vertonen wanneer myocardiaal letsel optreedt, waardoor een belangrijke diagnostische basis voor de klinische praktijk biedt.

Individuele verschillen bij patiënten hebben een significante invloed op de testresultaten. Fysiologische factoren zoals geslacht, leeftijd en ras kunnen leiden tot verschillen in testresultaten. Mannen hebben bijvoorbeeld meestal een hogere CK -activiteit dan vrouwen vanwege hun grotere spiermassa; Pasgeborenen kunnen bij de geboorte skeletspierschade en tijdelijke hypoxie ervaren, dus CK -niveaus zijn vaak verhoogd; En het CK -niveau van de zwarte bevolking is ongeveer 1,5 keer dat van de blanke bevolking. Bovendien is de ziektestatus van de patiënt ook een sleutelfactor die de testresultaten beïnvloedt. Ziekten zoals myocardinfarct, myocarditis, polymyositis, rabdomyolyse en progressieve spierdystrofie kunnen leiden tot een significante toename van myocardiale enzymindicatoren. De aandoeningen zoals hyperthyreoïdie, langdurige bedrust en hormoontherapie kunnen daarentegen de CK-niveaus verlagen. De trainingsstatus mag niet worden genegeerd. CK -niveaus zullen aanzienlijk toenemen na inspannende inspanning, en hoe langer de intensiteit en duur van inspanning, hoe duidelijker de toename van CK.

De procedures van het verzamelen, transport, opslag en verwerking van monsters zijn cruciaal voor de nauwkeurigheid van de testresultaten. De verschijningstijd en piektijd van verschillende myocardiale letselmarkers in het bloed zijn verschillend, dus het is vooral belangrijk om de tijd van monsterverzameling te begrijpen. Troponine (MYO) is bijvoorbeeld de enige marker die vroeg binnen 3 uur na een hartinfarct kan worden gedetecteerd, terwijl CTNI later verschijnt, meestal na 3 uur, wat het effect van vroege diagnose kan beïnvloeden. Tijdens het transport van monsters moet de juiste temperatuur worden gewaarborgd en moet er gewelddadig schudden worden vermeden om verslechtering van het monster te voorkomen. Tijdens opslag moeten monsters worden bewaard bij een bepaalde temperatuur. Sommige monsters moeten bijvoorbeeld worden opgeslagen in een omgeving van 2 tot 8 ° C en kunnen gedurende drie weken onder -18 ° C worden bewaard, maar herhaald bevriezing en ontdooien moeten worden vermeden om te voorkomen dat de activiteit van het enzym wordt beïnvloed. Tijdens de monsterverwerking moeten de werkprocedures strikt worden gevolgd om monsterbesmetting of verlies van enzymactiviteit te voorkomen.

De selectie van detectiemethoden en reagentia zal ook de betrouwbaarheid van de testresultaten beïnvloeden. Er zijn verschillen in de gevoeligheid en specificiteit van verschillende detectiemethoden. De enzymkoppelingsmethode kan bijvoorbeeld de absorptieveranderingen continu controleren bij een golflengte van 340 nm door het proces van NADP -reductie te bewaken om NADPH te genereren, waardoor de actieve concentratie van CK wordt berekend. Deze methode heeft een hoge nauwkeurigheid. Tegelijkertijd zal de kwaliteit, stabiliteit en kalibratiestatus van de reagentia ook de resultaten beïnvloeden. Verlopen of onjuist opgeslagen reagentia, evenals onnauwkeurige kalibratie, kunnen leiden tot afwijkingen in de testresultaten.

De impact van medicijnen op de testresultaten kan ook niet worden genegeerd. Sommige veelgebruikte antivirale geneesmiddelen, interferonen, enz. Kunnen de testresultaten van het myocardiale enzymspectrum verstoren. Hoewel de impact van alle geneesmiddelen nog niet volledig is bestudeerd, moet de medicijnsituatie van de patiënt in het klinische testproces volledig worden overwogen en moeten bijbehorende aanpassingen en beoordelingen worden gedaan indien nodig om de nauwkeurigheid en betrouwbaarheid van de testresultaten te waarborgen. Door de bovenstaande factoren volledig te overwegen, kan de klinische toepassingswaarde van myocardiale enzymspectrumdetectie effectief worden verbeterd, waardoor een solide basis is voor de vroege diagnose en behandeling van cardiovasculaire ziekten.