Soorten biochemische reagentia

Of u nu bloedstolling of de aanwezigheid van eiwitten in het bloed test, Biochemistry Reagents kunnen u helpen de antwoorden te krijgen die u nodig heeft. Of u nu op zoek bent naar een methode om te testen op glutathionperoxidase of de Enzym-gekoppelde immunosorbenttest, u zult altijd een reagens vinden dat aan uw behoeften voldoet. Naast de standaardkits die je in de meeste laboratoria aantreft, kun je voor een aantal andere tests ook specifieke kits vinden.

Controle van glutathionperoxidase

Verschillende onderzoeken hebben de enzymatische en niet-enzymatische controle van glutathionperoxidase in de biochemie onderzocht. De genen die coderen voor glutathionperoxidase-enzymen zijn uniek voor zoogdieren en worden op verschillende cellulaire locaties aangetroffen. Er zijn een aantal isozymen gebaseerd op de substraten en het celtype. Het meest voorkomende isozym is GP-1. Het vermindert in vivo lipideperoxidatieproducten in biologische membranen.

Uit het onderzoek bleek dat de enzymatische glutathionperoxidase-activiteit aanzienlijk was verminderd bij patiënten met tuberculose. Dit was te wijten aan de verlaagde niveaus van zowel niet-enzymatische als enzymatische glutathion-antioxidanten.

Of u nu uw transfecties probeert te optimaliseren of op zoek bent naar een transfectiereagens voor uw cellen, 2000 CD Transfectiereagens is een uitstekende keuze. Het kan worden gebruikt om cellen in verschillende weefselkweekformaten te transfecteren. Het is tot zes uur stabiel bij kamertemperatuur.

Transfectiereagentia worden gebruikt om DNA in cellen over te brengen. Er is een grote verscheidenheid aan reagentia op de markt verkrijgbaar. Elk reagens is getest op functionele en microbiële besmetting. 2000 CD-reagens is getest op de afwezigheid van microbiële besmetting. De transfectiereagentia worden ook getest op compatibiliteit met verschillende cellijnen.

Geglyceerd serumeiwit

Glucosereacties met macromoleculen zijn een onvermijdelijk metabolisch proces. Onder abnormale omstandigheden kunnen glucosereacties echter worden versneld en kunnen ketoaminen en andere geavanceerde glycatie-eindproducten (AGE's) worden gevormd. Bovendien kunnen genetische variaties de regulatie van glycatie beïnvloeden.

Geglyceerd hemoglobine (HbA) is het meest uitgebreid bestudeerde geglyceerde eiwit. Het wordt gevormd door condensatie van glucose met aminozuurresiduen en vertegenwoordigt een gemiddelde bloedglucose in de loop van de tijd. Het is echter niet betrouwbaar om complicaties te voorspellen.

Geglyceerd serumeiwit (GSP) is voorgesteld als een alternatieve glycemische indicator. Hoewel het geen klinisch goedgekeurde glykemische indicator is, kan het nuttig zijn als aanvullende maatstaf voor diabetescomplicaties. Geglyceerd serumeiwit kan ook worden gebruikt om de glykemische controle te controleren bij patiënten die bloedtransfusies ondergaan, evenals bij patiënten met hemolyse.

Enzyme-Linked Immunosorbent Assay

ELISA (enzyme-linked immunosorbent assay) is een biochemische test die antilichamen en antigenen meet. Het werd voor het eerst beschreven in 1971 door Eva Engvall en Peter Perlmann. Het waren onderzoekers aan de Universiteit van Stockholm. Zij ontvingen in 1976 de Duitse wetenschappelijke onderscheiding voor Biochemische Analytik.

ELISA is een methode voor het detecteren van een antigeen, eiwit of glycoproteïne in een vloeistof- of bloedmonster. Bij de test wordt gebruik gemaakt van een antilichaam, geconjugeerd aan een enzym, om de binding van een antigeen aan de plaat te detecteren. Het wordt gewoonlijk uitgevoerd in polystyreenplaten met 96 putjes.

Serologische testreagentia

Bij serologische tests worden verschillende soorten reagentia gebruikt. Deze reagentia zijn ontworpen om te binden met bepaalde soorten antilichamen. Deze antilichamen worden vervolgens gedetecteerd in het bloed van de patiënt. Een positief resultaat geeft aan dat de patiënt een antilichaam tegen de ziekteverwekker heeft. Een negatief resultaat geeft aan dat de patiënt geen antilichaam tegen de ziekteverwekker heeft.

Enkele van de soorten reagentia die bij serologische tests worden gebruikt, zijn enzymen en reagentia. Enzymen binden zich aan specifieke soorten antilichamen, terwijl reagentia chemische reacties veroorzaken.

Een serologische test detecteert antilichamen die zijn geproduceerd tijdens een immuunrespons. Deze test is nuttig bij het opsporen van auto-immuunziekten.

Analytische chemische reagentia

Het gebruik van analytische chemische hulpmiddelen en technieken in de context van de biowetenschappen is een van de meest opwindende onderzoeksgebieden. Deze vooruitgang biedt nieuwe methoden om biologische systemen te bestuderen, en geeft wetenschappers ook toegang tot informatie over de structuren van eiwitten en andere biologische analyten.

Een analytisch chemicus werkt aan het verbeteren van de manier waarop biologisch onderzoek wordt uitgevoerd. De meest opwindende ontwikkelingen zijn de ontwikkelingen die uitdagingen in de biologie oplossen waarvoor momenteel geen analytische hulpmiddelen beschikbaar zijn. Analytisch chemici gebruiken bestaande hulpmiddelen ook op nieuwe manieren.